Καθώς η κύρια έννοια μας αυτήν την εποχή είναι ο κορωνοιός, βρήκαμε ενδιαφέρον να ζητήσουμε από διάφορα πρόσωπα που έχουμε φιλοξενήσει στο παρελθόν στο klik, να μας μιλήσουν για τη νέα πραγματικότητα… Σε αυτή τη νέα στήλη - #Μένουμε_σπίτι φιλοξενείται η  κα Μαρία Κοτρότσου.

Πώς έχει αλλάξει η ζωή σας αυτές τις μέρες της καραντίνας & του κορωνοιού;

Είμαι συνηθισμένη να μένω κλεισμένη σε έναν χώρο για μεγάλο διάστημα για την δουλειά μου. Τώρα βέβαια είναι διαφορετικά γιατί μου επιβάλλεται. Αλλά, μένω κλεισμένη στο σπίτι, και προσπαθώ να ελέγχω ό,τι είναι δυνατόν από μεριάς μου και να εστιάζω στο παρόν. Αφού δε βγαίνω καθόλου,έχω πιο πολύ τον χρόνο να δουλεύω με τον εαυτό μου για την πνευματική μου εξέλιξη. Πέρα από την δουλειά που συνεχίζω σε ίδιους περίπου ρυθμούς . Βλέπω ταινίες, μιλάω με φίλους.. Κάνω ό,τι μπορώ για να ομορφαίνω τις ώρες και τις ημέρες μου.

Τί είναι αυτό που σας έχει λείψει περισσότερο από την προηγούμενη ζωή σας ;

Η ανθρώπινη επαφή. Όπως και να το κάνουμε, η αφή είναι μέρος της ζωής μας και μεταφέρει αγάπη και φροντίδα χωρίς να ειπώνονται λέξεις. Μου είναι αρκετά δυσάρεστο και μου λείπει πολύ η φυσική επαφή που είχα με τα αγαπημένα μου άτομα και δε θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα δίναμε πια εικονικές αγκαλιές μέσω βιντεοκλήσεων. 

Τί προτροπή θα θέλατε να κάνετε στο κοινό για τις μέρες που θα ακολουθήσουν;

Τι παραπάνω να χρειστεί ο καθένας μας για αυτές  και τις επόμενες μέρες που θα διανύσουμε, από προσοχή, κουράγιο και υπομονή. Είναι μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδος για όλους μας ανεξαιρέτως. Ο εγκλεισμός δεν είναι εύκολη υπόθεση, αλλά το σίγουρο είναι ότι ο καθένας μας πρέπει να κάνει πράγματα που τον χαλαρώνουν και τον διασκεδάζουν και να μη χάνει την επικοινωνία με τους αγαπημένους του ανθρώπους.

Αν είχατε τη δυνατότητα να επικοινωνήσετε με τον κ. Τσιόδρα, τι θα του λέγατε ;

Θα ήθελα να του πω ένα μεγάλο ευχαριστώ που ανέλαβε μια τέτοια δύσκολη κατάσταση και την διαχειρίζεται με τεράστια επιτυχία. Δεν είναι τυχαίο που ο ξένος Τύπος έγραψε διθυράμβους για το πρόσωπό του. Αισθάνομαι ευγνωμοσύνη και περηφάνια...

Πότε και πως νομίζετε πως θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα;

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πότε θα επανέλθουμε στην κανονικότατα, εύχομαι όπως ολος ο κόσμος σε σύντομο χρονικό διάστημα. Όλα τα μέτρα που έχουμε πάρει συντελούν ώστε αυτό να φαίνεται ρεαλιστικό. Το σίγουρο είναι ότι πρέπει όλοι να συνεχίσουμε να είμαστε  προσεκτικοί. Κάποιοι κανόνες, νομίζω, θα παραμείνουν πολύ καιρό στην καθημερινότητά μας και για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε με ασφάλεια πια, θα πρέπει να βρεθεί η θεραπεία, το εμβόλιο.

Για την παρασκευή του, ερευνητές κι εταιρείες δίνουν μάχη με τον χρόνο για μπορέσουν να βρουν το αυτό το αντίδοτο όσο το δυνατόν συντομότερο.

#ΜΕΝΟΥΜΕ_ΣΠΙΤΙ

***Εννιά χρόνια πριν, παρακολούθησα την ταινία Contagion, του Στίβεν Σόντερμπεργκ. Ένας μολυσματικός ιός προκαλεί παγκόσμια φονική πανδημία, διάφοροι φορείς υγείας προσπαθούν να τη σταματήσουν και να βρουν το εμβόλιο, ενώ ο πανικός και τα θύματα αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Στο τέλος του εν λόγω έργου που παρακολούθησα με κομμένη την ανάσα, πρώτη μου σκέψη ήταν ότι ευτυχώς που όλα αυτά είναι απλώς ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας και "Thank God!" που ζούμε όλοι ελεύθεροι από τέτοιες απειλές...

Εδώ και κάποιους μήνες στην - όχι και τόσο μακρινή  τελικά- Κίνα και πολύ πρόσφατα στην Ευρώπη, στην Ελλάδα μας αλλά και σταδιακά σε όλον τον κόσμο, ένας απειλητικός για τη ζωή ιός, έχει κυριεύσει την καθημερινότητά μας. Οι άλλοτε απλές, καθημερινές κινήσεις, έξοδοι στη δουλειά, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, σε όλες τις δραστηριότητές μας, έχουν περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό. Ο "κορωνοιός" κρύβεται πίσω από ό,τι κι αν κάνουμε, από κάθε σκέψη ή προγραμματισμό μας. Για την ακρίβεια, δεν υπάρχει προγραμματισμός, καθώς ποιος ξέρει τί θα συμβεί την επόμενη στιγμή σε εμάς, στους δικούς μας ανθρώπους ή σε όσους συναναστρεφόμαστε. Κάποιοι μέχρι προσφάτως διακωμωδούσαν την κατάσταση, αρνούνταν να συνειδητοποιήσουν τη σοβαρότητά της, ή να ακολουθήσουν τα πολύ σωστά προληπτικά μέτρα της κυβέρνησης.  `Ολοι οφείλουν να συνετιστούν, να δείξουν ωριμότητα και σεβασμό στους υπόλοιπους. Η επιπολαιότητα  πληρώνεται αργά ή γρήγορα. Στην προκειμένη περίπτωση, οι λανθασμένες κινήσεις κάποιων, θα στοιχίσουν στη ζωή των συνανθρώπων τους, αλλά και των ίδιων. Άλλωστε, αυτός ο ιός, ο αόρατος εχθρός που μας έχει αναστατώσει και προβληματίσει τόσο πολύ, παραμένει ακόμα κάτι "άγνωστο"... Μέρα με τη μέρα οι επιστήμονες τον γνωρίζουν, τον "συστήνουν" μέσα από νοσούντες σε όσους δεν έχουν νοσήσει και τον πολεμούν... 

Μανταλένα Μαρία Διαμαντή